Galeb, napisan je u pozorišnom formatu. Sastoji se od četiri dela, a izradio ju je Anton Čehov 1896. godine. Katalogizovana je kao jedno od remek-dela ovog pisca.
Pozorišna predstava Galeb
La Gaviota ili kako joj originalno ime zove Čajca, je delo koje se odvija u pozorišnom formatu. Dakle, ima četiri čina, koje je napisao Anton Čehov, pisac ruskog porekla, za 1896. godinu.
Smatra se prvim djelom koje je ovog pisca učinilo izuzetnim, zbog čega je i katalogizirano kao jedno od njegovih remek-djela. Njegova glavna tema je zasnovana na problemima vezanim za područje romantike i zauzvrat umjetničkim elementima koji se direktno pripisuju četirima glavnim licima u priči.
Glavne likove dijele na naivnu Ninu, također do tada uspješnu glumicu Irinu Arkádinu, također ne tako poznatog dramskog pisca eksperimentalnih uloga Konstantína Trépleyja, koji je pak sin glumice Irine Arkádine, kao i popularnog pisca Trigorina. .
Status rada
Kao i sve drame Antona Čehova, predstava Galeb ima strukturu koja se odnosi na vrlo kompletnu glumačku postavu. Dakle, evolucija likova je vrlo dobro utvrđena.
Među bitnim elementima priče su aspekti koji se mogu smatrati naglim u toku razvoja djela. Kao i scena u kojoj Trépley pokušava počiniti samoubistvo usred svoje ogromne situacije. Kontekst koji čini da se priča udaljava od pozorišnih melodrama koje su se prikazivale tokom devetnaestog veka.
Većina scena zasnovana je na situacijama koje se odvijaju iza svlačionica. S druge strane, likovima je zajednička osobina da razgovaraju kroz kružne tokove, okruženje koje onemogućava likovima da lako razgovaraju o određenoj temi.
Rezultat ovog aspekta je da se o stvarima ne raspravlja ispravno, što nas navodi da shvatimo da se nijedan od likova koji čine priču o La Gavioti zaista ne upoznaju. Nemojte prestati čitati Ovidijeve metamorfoze
Sličnost sa Shakespeareovom dramom
Može se pretpostaviti da Galeb ima određene aspekte koji ga čine sličnim Shakespeareovom Hamletu. Među zajedničkim elementima su direktni citati likova Arkadine i Trépleyja, dok se odvija prvi čin drame.
S druge strane, može se vidjeti i da ovo djelo ima aspekte slične Šekspirovoj tragediji, što se može vidjeti kada Trépley traži da se njegova majka vrati kući i ostavi po strani Trigorina, koji se smatra karijeristom. Situacija koja liči na Hamleta sa kraljicom Gertrudom, kada je traži da napusti Klaudija.
Premijera
Treba napomenuti da je na dan premijere u Alesksandrinskom teatru u Sankt Peterburgu bio potpuni promašaj. Međutim, Konstantin Stanislavski je povjerio djelu i režirao ga u Moskovskom umjetničkom pozorištu, postigao je veliki uspjeh, što je Galeba dovelo do izuzetnog djela u svijetu pozorišta.
Seagull Reception
Njegovo prvo predstavljanje održano je u noći 17. oktobra 1896. godine u Aleksandrinskom teatru u Sankt Peterburgu. Ova prezentacija nije naišla na očekivani prijem, jer je bila veliki neuspjeh. Pročitajte članak Plava brada
Čak se priča da je Vera Komissaržejskaja, istaknuta ruska glumica koja je igrala Ninu i na probama rasplakala čak i pisca drame zbog svoje sjajne izvedbe, bila izviždana od okrutne publike. Šta ju je navelo da izgubi glas dok je posao trajao.
Pisac drame Anton Čehov, nakon situacije odlučuje da ostane iza svlačionica i obavestio je urednika drame Alekseja Sujorina da više neće pisati za pozorište. S obzirom na njegovu reakciju, njegovi pratioci su ga obavijestili da je malo u svakoj prezentaciji djelo naišlo na veći prijem u javnosti. Međutim, pisac, shrvan onim što se dogodilo, odlučio je da im ne vjeruje.
Vladimir Nemirovič Dančenko
Galeb je uspeo da zainteresuje dramskog pisca Vladimira Nemiroviča Dančenkija, nakon čega odlučuje da razgovara sa piscem istog, Antonom Čehovom, hvaleći ga, jer je smatrao da bi priča trebalo da bude nagrađena Gribojedovskom nagradom.
Nakon toga dramaturg odlučuje da nagovori Konstantina Stanislavskog da režira predstavu u Moskovskom umjetničkom teatru. Premijera dela u ruskoj prestonici 1898.
Galeb je bio tako dobro prihvaćen od strane javnosti u Moskvi da je amblem pozorišta postao galeb. Važno je napomenuti da je učešće Čehova u produkciji u režiji Stanislavkija bilo izuzetno za izuzetnu prezentaciju dela.
Treba napomenuti da je rad odatle počeo da broji elemente psihološkog realizma. Što je zauzvrat omogućilo Čehovu da se vrati pisanju za svijet pozorišta zbog motivacije dobivenog rezultata.
Galeb u Španiji
Prva izvanredna prezentacija predstave La Gaviota u španskoj zemlji bila je ona koju je napravio Alberto González Vergel za teatar Windsord u Barseloni. U ovom radu istakli su se predstave Amparo Soler Leal, Josefina de la Torre, Mary Paz Ballesteros i Francisco Piquer.
Kasnije se Alberto González Vergel vratio da izvede rad za Teatro Inclán u Madridu. U kojoj su učestvovali Asunción Sancho, Ana María Noé, opet Mary Paz Ballesteros i Rafael Llamas.
Nakon ovih prezentacija, režirao ga je González Vergel, La Gaviota, emitovan na španskoj televiziji, na kanalu Estudio 1. U ovoj produkciji su učestvovale izuzetne ličnosti iz svijeta umjetnosti poput Luisa Sale, Juliána Mateosa, Maria Massip i Fernanda Rey.
Za maj 1972. napravljena je nova verzija u kojoj su učestvovali Irene Gutiérrez Caba, Julián Mateos, José María Prada i Julieta Serrano. Godine 1981. djelo je izveo Enrique Llovet u Teatro Bellas Artes u Madridu. Osim toga, učestvovali su ljudi poput Marije Asquerino, Ana Maria Barbany, María José Goyanes, Raúl Freire, Pedro Mari Sánchez, Eduardo Calvo, Luis Perezagua, Elvira Quintillá, José Vivó, Gerardo Vera i Manuel Collado.
Važno je u okviru verzija španskog porekla spomenuti i katalonsku, koja je 1997. godine bila zadužena za Josepa Maria Flotatsa. Treba napomenuti da su u radu učestvovali Nuria Espert, Ariadna Gil, José María Pou i Ana María Barbany. .
Nova pozornica La Gaviote
Godine 2004. nastala je nova verzija La Gaviote u režiji Amelije Ochandiano, koja je predstavljena u Teatro de la Danza. Važno je napomenuti da su njegove likove igrali Roberto Enriquez, Silviana Abascal, Carme Elías, Pedro Casablanc, Juan Antonio Quintana, Goizalde Núñez, Jordi Dauder, Marta Fernández Muro i Sergio Otegui.
2005. je napravljena verzija u kojoj se Guindalera ističe. Bio je strukturiran u formatu koji je imao šest znakova. U njemu su glumili Marija Pastor, Ana Miranda, Josep Albert, Ana Alonso, Aleks Tormo i Raul Fernandez de Pablo.
Godine 2012. napravljena je nova verzija koju je promovirao Rubén Ochandiano. U kojima su glavni likovi bili Toni Acosta, Pepe Ocio, Javier Albala, Irene Visedo i Havier Pereira.
Iste godine verziju je napravio Daniel Veronese, međutim, po prvi put verzija je nazvana na drugi način, Djeca su zaspala. Učestvovali su Susi Sánchez, Miguel Rellán, Ginés García Millán, Malena Alterio, Miguel Rellán, Pablo Rivero, Alfonso Lara, Diego Martín, Mariana Salas, Aníbal Soto.